27.00.00 Zekerheidstelling voor het bedrag van de douaneschuld
1 Inleiding
In een aantal wettelijke bepalingen waarmee u dagelijks werkt, staat vermeld dat er zekerheid moet of kan worden gesteld. De Belastingdienst probeert met het stellen van zekerheid de financiële risico's, die zij loopt, zoveel mogelijk te beperken.
Bij de Belastingdienst/Douane komt het stellen van zekerheid voornamelijk voor bij belastingen die verschuldigd zijn of kunnen worden op grond van communautaire en/of nationale bepalingen (bijvoorbeeld douanerechten en accijnzen).
Er kan bijvoorbeeld ook zekerheid worden gevraagd bij het verlenen van een vergunning voor fiscaal vertegenwoordiger voor de omzetbelasting (artikel 24c, lid 3, letter d Uitvoeringsbesluit OB 1968). Deze zekerheid wordt gesteld bij de ontvanger van de Belastingdienst.
Ook kan de ontvanger zekerheid vragen bij het verlenen van uitstel van betaling.
Zoals u ziet, hoeft er niet altijd een schuld te zijn waarvoor zekerheid gesteld kan worden. Alleen al het verrichten van bepaalde handelingen waaruit een douaneschuld kan ontstaan, is voldoende om iemand zekerheid te laten stellen.
Het CDW kent buiten de verplichte zekerheid ook de mogelijkheid van facultatieve zekerheid.
(artikel 190 CDW)
In dit onderdeel wordt geen onderscheid gemaakt tussen verplichte en facultatieve zekerheid.
Naar boven1.1 Inspecteur en ontvanger
In artikel 4, lid 3 van het CDW wordt gesproken over (douane)autoriteiten die voor de toepassing van de douanewetgeving bevoegd
zijn. In artikel 1:3, lid 1, onderdeel d, van de Algemene douanewet staat vermeld dat
onder de douaneautoriteiten wordt verstaan: de inspecteur of ontvanger.
In datzelfde artikel, lid 1, onderdeel c wordt hieronder verstaan de functionaris die met de toepassing van deze wet is belast
en als zodanig bij regeling nader is aangewezen.
In artikel 1:4 van de Algemene douaneregeling en artikel 5, lid 1 van de Uitvoeringsregeling Belastingdienst 2003 is opgenomen dat de algemeen directeur van de Belastingdienst/Douane is aangewezen als inspecteur en ontvanger als bedoeld in artikel 1:3, eerste lid, onderdeel c van de Algemene douanewet, artikel 2, derde lid, onderdeel b, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en in artikel 2, eerste lid, onderdeel i van de Invorderingswet 1990.
De ambtenaren zijn bevoegd indien en voor zover hen bij mandaat taken zijn toebedeeld door de inspecteur/ontvanger (de algemeen directeur Douane).
Naar boven1.2 Toedeling van klanten
De algemene regel is dat toedeling van klanten aan de douaneregio’s zal plaats vinden op basis van de postcode van hun vestigingsplaats.
Bepalend hiervoor is de plaats (gemeente) van waaruit de dagelijkse leiding en hoofdadministratie van de onderneming worden
gevoerd.
Klant Informatie Systeem
De ontvanger die een doorlopende zekerheid heeft aanvaard voert de zekerheid op in het Klant Informatie Systeem. Hoe in voorkomend geval een activiteit- en/of vergunningzekerheid moet worden opgevoerd in KIS is omschreven in de Gebruikershandleiding KIS.
Naar boven1.3 Eenmalige of doorlopende zekerheid
Het is mogelijk dat er een eenmalige of doorlopende zekerheid wordt gesteld. In onderstaande tabel ziet u een uitleg van de begrippen.
|
Begrip |
Betekenis |
Bijzonderheden |
|---|---|---|
|
Doorlopende zekerheid |
Dit is een zekerheid voor meerdere transacties of meerdere aangiften. (artikel 191 CDW) |
|
|
Eenmalige zekerheid |
Dit is een zekerheid die wordt gesteld voor een bepaalde gebeurtenis. |
|
1.4 Toepassingsgebieden zekerheid
De verplichting tot het stellen van zekerheid is voornamelijk geregeld in artikel 189 tot en met 200 van het CDW en artikel 857 en 858 van de TVo. CDW.
Ook in de Wet op de accijns en de Wet op de verbruiksbelastingen van alcoholvrije dranken en enkele andere producten is een aantal artikelen opgenomen over het stellen van zekerheid. Deze beschrijven het afdekken van financiële risico's bij de productie en handel in accijnsgoederen. Zie voor meer informatie over de zekerheid bij accijnzen en verbruiksbelasting de accijns en verbruiksbelasting voorschriften/regelgeving of paragraaf 3.2.7 van dit onderdeel.
Er zijn heffingen die op eenzelfde wijze worden geheven als accijns. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de Wet belastingen op milieugrondslag (WBM). Zo valt de kolenbelasting onder het regime van de WBM. Voor deze heffing worden de zekerheidsbepalingen van de Wet op de accijns toegepast.
Daarnaast moet op grond van artikel 11:13 van Algemene douanewet een zekerheid worden geëist voor het vrijgeven van inbeslag genomen goederen.
Als er sprake is van accijns en verbruiksbelastingen bij invoer, moeten de zekerheidsbepalingen van het CDW en de TVo. CDW worden toegepast.
Let op
Als er in dit onderdeel wordt gesproken over douaneschuld dan wordt hiermee bedoeld alle belastingen die bij invoer verschuldigd
zijn of kunnen worden. Op grond van nationale wetgeving worden, ingeval een douaneschuld in Nederland ontstaat, namelijk naast
rechten bij in- en uitvoer (artikel 4, lid 10 en 11, CDW) ook verschuldigd:
-
accijnzen;
-
verbruiksbelastingen;
-
omzetbelasting;
-
kolenbelasting.
Privé