21.00.00 Vrije Zones en Vrije Entrepots

8 Opslag

8.1 Algemeen

Niet alleen het toezicht op de inslag van goederen in een vrije zone of een vrij entrepot, maar ook het toezicht op de opgeslagen goederen is een douanetaak. Dit hoofdstuk behandelt verschillende onderwerpen die verband houden met de opslag.

Proces opslag in vrije zone en vrij entrepot

Naar boven

8.2 Opslagduur

Voor de opslag van goederen in een vrije zone of een vrij entrepot geldt in principe geen beperking in tijd. De goederen mogen dus voor onbeperkte tijd opgeslagen blijven.

Er is één uitzondering op deze regel, namelijk voor de opslag van communautaire goederen die onder het gemeenschappelijk landbouwbeleid vallen. Voor deze goederen kan een beperking van de opslagduur worden vastgesteld. Dat kan het geval zijn als deze goederen in de vrije zone of het vrije entrepot zijn geplaatst in het kader van een specifieke regeling waardoor de goederen in aanmerking komen voor maatregelen die aan de uitvoer van de goederen zijn verbonden. In dat geval is tijdige beëindiging van de opslag belangrijk omdat bij te late beëindiging van de opslag de rechten kunnen vervallen, zoals bijvoorbeeld het recht op restitutie.
(artikelen 166 en 171 CDW)

Zie voor meer informatie over dergelijke regelingen voor landbouwgoederen de onderdelen 20.01.00 en 20.02.00 van dit Handboek.

Naar boven

8.3 Zekerheid

Voor de opslag van goederen in een vrije zone moet zekerheid worden gesteld. Zie hiervoor onderdeel 15.50.00, Douane-entrepots, van dit Handboek. Voor de opslag van goederen in een vrij entrepot hoeft geen zekerheid te worden gesteld.

Naar boven

8.4 Toezicht en controle tijdens de opslag

Het douanetoezicht is er onder andere op gericht misbruik te voorkomen. Om die reden heeft de Douane de bevoegdheid om de goederen die in een vrije zone of in een vrij entrepot zijn opgeslagen te controleren. Deze controles worden steekproefsgewijs uitgevoerd. Als er ernstige twijfel bestaat over de juiste toepassing van de bepalingen door de belanghebbende wordt er gericht gecontroleerd. Daarbij kunnen in principe de voorraadadministratie en (de kopieën van) de bescheiden van de in- en uitslagen als uitgangspunt dienen.
(artikelen 13, 14, 16, 105, 168, 168bis en 176 CDW; artikelen 515, 516 en 806 TVo.CDW; artikelen 1:23 en 1:24 Algemene douanewet)

Naar boven

8.5 Tekorten tijdens de opslag

Als er tekorten blijken te zijn, moet de belanghebbende deze aan de Douane melden. Om verschillende oorzaken kunnen tekorten ontstaan. Als een tekort een natuurlijke oorzaak heeft en binnen de vastgestelde marges blijft, heeft dat geen gevolgen. Een voorbeeld van een tekort door natuurlijke oorzaak is het indrogen van tabak waardoor het gewicht is verminderd.

Er kan ook door een niet-natuurlijke oorzaak een tekort ontstaan. Dit is bijvoorbeeld het geval als het tekort is ontstaan doordat goederen binnen de vrije zone of het vrije entrepot ten onrechte zijn verbruikt of dat er goederen ontbreken zonder dat daarvoor een verklaring kan worden gegeven. Hieronder valt ook het ontbreken als gevolg van lekkage.

Voor de bevonden tekorten kan belasting verschuldigd zijn. Bovendien moet er alsnog rekening worden gehouden met niet-fiscale bepalingen en strafbare feiten die van toepassing kunnen zijn. In ernstige gevallen waarbij de tekorten niet op bevredigende wijze worden verklaard, kan zelfs de vergunning worden ingetrokken.
(artikel 177, 203 CDW; artikelen 10:1, 10:5 en 10:6 Algemene douanewet)

Naar boven

8.6 Meerbevinding tijdens de opslag

Het kan voorkomen dat tijdens de opslag méér goederen worden bevonden dan in de voorraadadministratie zijn verantwoord. Deze goederen worden geacht de niet-communautaire status te hebben tenzij hiervan de communautaire status wordt aangetoond. De meer bevonden goederen moeten alsnog, met hun douanestatus, in de voorraadadministratie worden opgenomen. Zie ook paragraaf 4.2 van onderdeel 15.50.00, Douane-entrepots, van dit Handboek.
(artikel 107 CDW en artikel 528 lid 3 Tvo CDW)

Naar boven

8.7 Activiteiten

Vrije zones en vrije entrepots zijn schakels in het internationaal vervoer en de distributie van goederen. De goederen die onder deze opslagregimes liggen opgeslagen, moeten in de staat blijven waarin zij zijn ingeslagen. Om dit te realiseren, mogen de goederen gebruikelijke behandelingen ondergaan. Zie voor een nadere uitwerking van de gebruikelijke behandelingen en de voorwaarden waaronder deze kunnen plaatsvinden hoofdstuk 3 van dit onderdeel en onderdeel 15.50.00, Douane-entrepots, van dit Handboek.

Naar boven

8.8 Overbrenging tussen belanghebbenden binnen de vrije zone

In deze paragraaf wordt ingegaan op de vereenvoudigde overbrengingsprocedure van goederen binnen de vrije zone. Het betreft het overbrengen van goederen van de opslaglocatie van de ene belanghebbende binnen de vrije zone naar de opslaglocatie van een andere belanghebbende binnen de vrije zone. Ook het overbrengen vanuit de ene opslaglocatie naar een andere opslaglocatie van dezelfde belanghebbende valt onder de vereenvoudigde overbrengingsprocedure.

De vereenvoudigde overbrengingsprocedure biedt het bedrijfsleven een belangrijk voordeel. Waar normaal gebruik zou moeten worden gemaakt van de regeling extern communautair douanevervoer voor vervoer van niet-communautaire goederen tussen de opslaglocaties, kan dit vervoer nu zonder douaneformaliteiten plaatsvinden. De vereenvoudigde overbrenging is mogelijk omdat aan de afgifte van een vergunning voor gebruik de voorwaarde is gekoppeld dat de belanghebbende ook een vergunning domiciliëringsprocedure plaatsing in de vrije zone heeft.
(artikelen 511, 513 en bijlage 68 TVo.CDW)

Als goederen worden overgebracht naar een andere belanghebbende binnen de vrije zone, dan boekt de leverende belanghebbende een ‘uitslag’ in DGVS (naast de uitschrijving van de goederen uit zijn administratie). Vervolgens worden de goederen naar de ontvangende belanghebbende overgebracht. Als deze de zending accepteert, schrijft hij de zending in zijn administratie in en boekt hij in DGVS een ‘inslag’. Bij verschillen neemt de ontvangende belanghebbende contact op met de leverende belanghebbende en stemmen zij onderling af. Als in DGVS tegenover een ‘uitslag’ een ‘inslag’ is verantwoord, is er sprake van een “match” en is de overdracht gerealiseerd. De verantwoordelijkheid voor de goederen is overgegaan op de ontvangende belanghebbende. Als in DGVS tegenover een ‘uitslag’ geen ‘inslag’ is verantwoord, produceert DGVS een zogenaamde “mismatch”. Zowel de Douane als de leverende en de ontvangende belanghebbende krijgen de melding van de “mismatch”. De leverende en de ontvangende belanghebbende kunnen in onderling overleg de “mismatch” proberen op te lossen. Als dit niet lukt, stelt de Douane een onderzoek in. Als de “mismatch” niet kan worden verklaard, is de leverende belanghebbende aansprakelijk en is deze schuldenaar voor de douanerechten die verschuldigd worden.
(artikelen 511, 513 en bijlage 68 TVo.CDW)

De Douane kan, met behulp van DGVS, met administratieve en fysieke controles toezicht houden op de goederenbewegingen en -voorraden binnen de vrije zone.

Naar boven

8.9 Wijziging douanebestemmingen binnen het vrij entrepot

Niet-communautaire goederen kunnen tijdens hun verblijf in het vrij entrepot een andere douanebestemming volgen, bijvoorbeeld door ze te plaatsen onder de regeling actieve veredeling of behandeling onder douanetoezicht. Het is ook mogelijk om in een vrij entrepot opgeslagen goederen in het vrije verkeer worden te brengen zonder dat zij direct worden uitgeslagen. De douanestatus van die goederen is dan veranderd in communautaire goederen.

Voor het wijzigen van de douanebestemming zijn de procedures van die betreffende regelingen van toepassing. Dat betekent dus dat voor invoer, actieve veredeling en behandeling onder douanetoezicht de geëigende aangiften moeten worden gedaan en dat daarvoor de vereiste afzonderlijke administratie moet worden gevoerd. De goederen moeten dan door de belanghebbende van de vrij entrepotadministratie worden overgeboekt naar de aparte administratie van degene die voor die regeling een vergunning heeft gekregen. Daarna gelden voor die goederen de procedures voor de desbetreffende regeling. Deze zijn beschreven voor actieve veredeling onderdeel 16.00.00 en voor behandeling onder douanetoezicht onderdeel 17.00.00 van dit Handboek.
(artikel 173 CDW)

Naar boven

8.10 Vernietiging van in een vrije zone of vrij entrepot opgeslagen goederen

Er kunnen redenen zijn om goederen die zijn opgeslagen in een vrije zone of een vrij entrepot te vernietigen. De belanghebbende geeft daarvan kennis aan de Douane onder opgave van de gegevens van die goederen.
(artikel 173 CDW)

Restanten en afval van de vernietigde goederen die nog waarde hebben, moeten weer als "opgeslagen niet-communautaire goederen" worden beschouwd.

De belanghebbende moet de gegevens met betrekking tot de vernietigde goederen en het overblijfsel onmiddellijk na de vernietiging in de voorraadadministratie vermelden.

Aan de vernietiging zijn in principe geen ambtelijke kosten verbonden. Deze kosten van de vernietiging komen voor rekening van de belanghebbende. Zie voor verdere informatie over vernietiging het onderdeel 22.00.00 Wederuitvoer, vernietiging en afstand doen van goederen van dit Handboek.