13.00.00 Het in het vrije verkeer brengen

1 Het in het vrije verkeer brengen

In dit onderdeel van het Handboek Douane vindt u een beschrijving van de wettelijke bepalingen en de formaliteiten van toepassing op de douaneregeling in het vrije verkeer brengen van goederen. In voorkomend geval wordt verwezen naar de relevante onderdelen van bovenstaande handboekonderdelen.

De aangifteprocedure voor douaneregelingen is beschreven in onderdeel 12.00.00 van dit Handboek. De vereenvoudigingen die mogelijk zijn bij het doen van deze aangifte zijn opgenomen in onderdeel 12.50.00 van dit Handboek.

Naar boven

1.1 Wat is in het vrije verkeer brengen?

Niet-Uniegoederen die bestemd zijn om op de markt van de Unie te worden gebracht of bestemd zijn voor particulier gebruik of consumptie binnen het douanegebied van de Unie, worden geplaatst onder de regeling in het vrije verkeer brengen. (artikel 201 lid 1 DWU)

Door het in het vrije verkeer brengen krijgen de goederen de douanestatus van unie goederen. Dit betekent dat de goederen vrij deel kunnen nemen aan de interne markt van de EU, zonder dat nog sprake is van douanetoezicht.

(artikel 134 lid 1 DWU, artikel 201 lid 3 DWU)

De werkzaamheden bij het in het vrije verkeer brengen van goederen vormen een belangrijk aspect van de taak van de Douane. De Douane moet er immers op toezien dat voor niet- unie goederen de vereiste formaliteiten worden vervuld bij het in het vrije verkeer brengen en dat de verschuldigde belastingen worden betaald of de betaling daarvan wordt veiliggesteld.

Ook de bescherming van de samenleving in diverse opzichten is een belangrijke douanetaak.

Naar boven

1.2 Eisen voor het in het vrije verkeer brengen

Het in het vrije verkeer brengen van de goederen omvat de toepassing van drie maatregelen:

• De vaststelling en inning van wettelijk verschuldigde invoerrechten of andere heffingen;

• Het toepassen van de handelspolitieke maatregelen en het voldoen aan nationale niet- fiscale voorschriften;

• Het vervullen van de douaneformaliteiten voor plaatsing onder de douaneregeling brengen in het vrije verkeer;(artikel 201 lid 2 DWU)

Het voldoen aan de handelspolitieke maatregelen en nationale niet- fiscale voorschriften

Handelspolitieke maatregelen zijn niet – tarifaire maatregelen die door de EU zijn ingesteld zoals invoerverboden, kwantitatieve beperkingen etc. Naast de om economische redenen ingestelde maatregelen ter bescherming van de EU- economie, kunnen hier ook politieke of veiligheidsmaatregelen onder vallen, zoals het instellen van een handelsembargo. Een handelspolitieke maatregel heeft als kenmerk dat deze gebaseerd is op het Europese Unie recht. Nationale maatregelen vallen nadrukkelijk niet onder dit begrip.

Naast de door de EU ingestelde Handelspolitieke Maatregelen kunnen ook de nationale niet-fiscale voorschriften op het gebied van Veiligheid, Gezondheid, Economie en Milieu bij het in het vrije verkeer brengen van niet- unie goederen een rol spelen. De europese wetgever maakt het mogelijk dat bij een controle van een aangifte voor het in het vrije verkeer brengen ook de handhaving van deze nationale voorschriften onderdeel van de controle uitmaakt, voordat de goederen voor de douaneregeling in het vrije verkeer brengen kunnen worden vrijgegeven. ( artikel 5 lid 36 DWU en artikel 134 DWU)

Het vervullen van de douaneformaliteiten voor plaatsing onder de regeling brengen in het vrije verkeer

Hiermee wordt bedoeld het moeten doen van een aangifte om gebruik te kunnen maken van deze douaneregeling. Het aanvaarden van deze aangifte leidt tot het ontstaan van de douaneschuld.

(artikel 158 lid 1 DWU en artikel 77 lid 1 en lid 2 DWU ).

De toepassing van wettelijk verschuldigde rechten

Hiermee wordt bedoeld het boeken van de door de aanvaarding van de aangifte ontstane douaneschuld en het hiervan mededeling doen aan de schuldenaar.

Het voldoen van de douaneschuld behoort niet tot deze verplichting. De goederen zijn dus na de vrijgave door de douane en de boeking van de douaneschuld al in het vrije verkeer van de EU, ondanks dat de douaneschuld nog niet voldaan.

(artikel 102 lid 1 DWU en artikel 104 lid 1 DWU )