70.20.00 Levering aan reizigers/ Invoer en overbrengen door particulieren of reizigers

3 Levering aan reizigers vanuit een AGP

3.1 Vrijstelling van accijns voor de levering vanuit AGP aan reizigers met bestemming een derde land

Aan verbruikers kunnen in beginsel geen accijnsgoederen worden geleverd vanuit een AGP. De plaatsen van waaruit accijnsgoederen aan verbruikers worden geleverd, komen in beginsel niet in aanmerking als AGP (WA, artikel 40, lid 2).

De accijnswetgeving heeft onder andere voor reizigers naar een derde land een uitzondering gemaakt. Een plaats op een luchthaven of op een haventerrein van waaruit accijnsgoederen worden geleverd aan reizigers (verbruikers) met als bestemming een derde land kan namelijk wel als AGP worden aangewezen (URA, artikel 18, onderdeel d). Voor een dergelijk AGP gelden de minimum-voorraadeisen niet (URA, artikel 17, lid 2). Ook mogen in deze AGP’s tabaksproducten worden opgeslagen (WA, artikel 66b, lid 4). In Nederland zijn deze AGP als zogenaamde belastingvrije winkels (taxfree shops) aangewezen.

Op grond van artikel 66b, lid 1 van de WA wordt vrijstelling van accijns verleend voor de uitslag tot verbruik van accijnsgoederen die worden geleverd aan de bovengenoemde reizigers. Als voorwaarde voor de toepassing van die vrijstelling moet de reiziger bij aankoop in een belastingvrije winkel zijn vervoersbewijs laten zien (zie paragraaf 3.1.2). Op dat vervoersbewijs moet als definitieve bestemming een haven of luchthaven in een derde land of derdelandsgebied zijn vermeld (WA, artikel 66b, lid 3).

De houder van de AGP-vergunning is aansprakelijk voor de juiste toepassing (UBA, artikel 21b).
Voor een nadere toelichting op die vrijstelling wordt verwezen naar onderdeel 50.10.00, Vrijstellingen accijns.

Naar boven

3.1.1 Bestemming in of buiten de EU

Voor de beoordeling welk gebied tot de EU behoort, wordt gekeken naar het grondgebied van de Gemeenschap.
Het grondgebied van de Gemeenschap is bepaald in artikel 5 van de Horizontale richtlijn 2008/118/EG (WA, artikel 1a, lid 1, letter j en o). Het accijnsgebied komt niet overeen met het douanegebied. Landen of gebieden die wel tot het douanegebied behoren, maar niet tot het accijnsgebied (zoals de Canarische eilanden), worden aangemerkt als een derdelandsgebied (WA, artikel 1a, lid 1, letter f). Een volledig overzicht van de EU-landen en de uitzonderingen staat op de internetsite van de Douane (www.douane.nl).

Een reis binnen de EU is het vervoer tussen twee havens of luchthavens zonder tussenstop in een derde land of derdelandsgebied. Als een schip of een vliegtuig wel een dergelijke tussenstop maakt, om passagiers te laten instappen of uitstappen, wordt dit voor de accijns beschouwd als vervoer naar een derdeland of derdelandsgebied.

Aantonen van de bestemming (instapkaarten)

Om vast te stellen of de reiziger een reis maakt binnen de EU of buiten de EU, wordt gekeken naar de bestemming op het vervoersbewijs (instapkaart of boarding pass):

• Een reis naar een plaats buiten de EU met een tussenstop in de EU wordt in zijn geheel als reis naar buiten de EU aangemerkt. De reiziger met één instapkaart met bestemming buiten de EU kan dan ook direct belastingvrij accijnsgoederen kopen.

• Voor de reiziger met een instapkaart met een EU-bestemming geldt de vlucht als een reis binnen de EU.

• Als een passagier twee instapkaarten heeft, waarvan één voor het traject naar een overstapluchthaven binnen de EU, dan is voor dat gedeelte in principe sprake van een reis binnen de EU. Omdat hij ook al een instapkaart heeft met bestemming buiten de EU, kan deze passagier echter ook direct belastingvrij kopen.

• Hetzelfde geldt andersom, als hij eerst naar een bestemming buiten de EU en daarna naar een bestemming binnen de EU vliegt of vaart. Met twee instapkaarten geldt het eerste gedeelte van de reis dan als een reis naar buiten de EU.