Belastingdienst

Javascript staat uit in deze internetbrowser. U moet Javascript activeren om onze internetsite te zien.

U bevindt zich op: Douane voor bedrijven >> Handboek Accijns>> 30.40.00 Verkopen op afstand en fiscaal vertegenwoordiger>> Verkopen op afstand

30.40.00 Verkopen op afstand en fiscaal vertegenwoordiger

1 Verkopen op afstand

1.1 Algemeen

De wetgeving maakt het, onder bepaalde voorwaarden, mogelijk om accijnsgoederen die in een andere lidstaat tot verbruik zijn uitgeslagen over te brengen naar een in Nederland.
Deze verkopen zien onder meer op de verkopen via postorderbedrijven en internetwinkels en worden in de wetgeving 'verkopen op afstand' genoemd. Ze hebben als kenmerk de leveringsconditie “franco huis”

Bij verkopen op afstand is de afzender degene die verantwoordelijk is voor de afdracht van de accijns. Deze afzender kan dit zelf doen maar kan daarvoor ook een "fiscaal vertegenwoordiger" in Nederland aanwijzen.

Indien er sprake is van verkopen op afstand vanuit Nederland dan moet de afzender voldoen aan de voorwaarden die in de lidstaat van bestemming zijn gesteld (zie artikel 44, tweede lid van de horizontale richtlijn). In dat geval kan, onder bepaalde voorwaarden, teruggaaf van de in Nederland betaalde accijns worden gevraagd op grond van artikel 71, eerste lid, onderdeel f, van de WA en artikel 31b van het UBA.
Aangezien aan deze transacties in de accijnswetgeving geen nadere eisen zijn gesteld, wordt hierna alleen ingegaan op de verkopen vanuit een andere lidstaat aan een koper in Nederland.

Naar boven

1.2 Toepassingsgebied

1.2.1 Algemeen

In artikel 44 van de horizontale richtlijn zijn bepalingen opgenomen die betrekking hebben op "verkopen op afstand". Deze bepaling is in artikel 2f, eerste lid, van de WA verwerkt alsmede in artikel 9d en 9da UBA, artikel 20c en 20ca URA). Hierin is onder andere bepaald dat de persoon in Nederland die de accijnsgoederen koopt niet de hoedanigheid mag hebben van

  • een vergunninghouder van een accijnsgoederenplaats,

  • een geregistreerde geadresseerde

  • gecertificeerde geadresseerde of

  • een zelfstandig bedrijf.

Deze bepaling heeft tot gevolg dat alleen aan particulieren en niet aan ondernemers op afstand kan worden verkocht.

Ook moet de afzender in de andere lidstaat de accijnsgoederen direct of indirect voor eigen rekening aan de koper in Nederland leveren. Het vervoer van de accijnsgoederen moet ook plaatsvinden door of voor rekening van die afzender. Er zal dus altijd sprake zijn van de leveringsvoorwaarde "franco huis".

De in een andere lidstaat gevestigde afzender kan voor dergelijke leveringen een fiscaal vertegenwoordiger in Nederland aan te wijzen die geen geadresseerde van de goederen is (WA, artikel 50f, eerste lid).
Om als fiscaal vertegenwoordiger op te kunnen treden moet men de in hoofdstuk 3 genoemde eisen en voorwaarden voldoen.

Indien deze in een andere lidstaat gevestigde afzender geen fiscaal vertegenwoordiger aanwijst in Nederland moet deze zich melden bij de inspecteur. In Nederland dient dit bij de CUA gedaan te worden (cua@douane.nl) (WA, artikel 50f, eerste lid).

De afzender kan onder bepaalde voorwaarden teruggaaf vragen voor de in die lidstaat betaalde accijns (artikel 44, vijfde lid, van de horizontale richtlijn).

Let op!

Als accijnsgoederen in een andere lidstaat tot verbruik zijn uitgeslagen en in Nederland voorhanden worden gehouden door anderen dan particulieren of door particulieren anders dan voor eigen gebruik, is artikel 2e van de WA van toepassing.

Naar boven

1.2.2 Tabaksproducten

Tabaksproducten moeten bij de uitslag tot verbruik zijn voorzien van accijnszegels (WA, artikel 73, eerste lid). Dit zou dus inhouden dat de afzender op afstand op de te leveren tabaksproducten de Nederlandse accijnszegels moet (laten) aanbrengen. Een dergelijke extra handeling leidt tot hogere kosten en zal de verkoop op afstand van deze producten in de weg staan.

Daarnaast kunnen particulieren gebruik maken van de onverschuldigdheid van accijns voor onder andere tabaksproducten die door henzelf vanuit een andere lidstaat naar Nederland worden vervoerd (WA, artikel 2d, eerste en tweede lid).
Deze onverschuldigdheid is in beginsel beperkt tot een bepaald hoeveelheid tabaksproducten voor eigen gebruik (URA, artikel 3a, onderdeel e). Ook hoeven deze als reizigersbagage meegevoerde tabaksproducten niet te zijn voorzien van accijnszegels (URA, artikel 36). Gelet op deze vereenvoudiging en de onverschuldigdheid, zal de behoefte om tabaksproducten op afstand te verkopen aan met name particulieren in Nederland niet groot zijn.

In verband hiermee wordt vooralsnog geen vergunning afgegeven voor verkopen op afstand van tabaksproducten.

Naar boven

1.2.3 Overbrengen accijnsgoederen bij verkopen op afstand

Zowel in de horizontale richtlijn als in de nationale wetgeving zijn geen bepalingen opgenomen omtrent het vervoer van de accijnsgoederen die op afstand worden verkocht. Op het vervoer zijn daarom alleen de bepalingen van artikel 34 van de UBA van toepassing. De herkomst tijdens het vervoer of het voorhanden hebben buiten een AGP of douane-entrepot moet aan de hand van een bescheid kunnen worden aangetoond.

De bepalingen met betrekking tot de onregelmatigheden bij het overbrengen van deze afstandsverkopen zijn in dit Handboek opgenomen in paragraaf 9.9.3 van onderdeel 40.10.00, Overbrengen van accijnsgoederen en in onderdeel 20.10.00, Belastbare feit.

Naar boven